Ahmet İnanır

Ahmet İnanır ve Harun İstenci

Buranın adını her ne kadar bir yerlerde iyi duyursam da her seferinde kendini aşağılara bir yerlere çekmeyi başarmış. Mesela en son ki olayda bir arkadaşımızın okul merdivenlerinde kurşuna dizilmesi gibi. Merak ettiyseniz buyurun okuyun! Neyse lafı fazla uzatmadan bu okuldan öğlen araları kısa süreliğine de kaçarak Olukbaşı mevkinde bulunan BiTutam pastanesi/cafesinde çalışan Ahmet Abimizin yanında soluğumuzu alıyoruz. Kendisi benden 1 yaş büyükte olsa neticede saygımız sevgimizden üstün geliyor. Gerek hafta sonları, gerek öğlen arası, gerek boş derslerde tüm arkadaşlar toplanıp BiTutam Gençliği olarak onun yanında takılıyoruz...

 Bilgisayar öğretmeni olabilmek için verdiği mücadele karşısında bizim üniversiteye hazırlanırken verdiğimiz mücadele tırs kalır! Hem kafe de çalışarak hem de dersler için çalışarak bir yerlere gelebilmeye çabalıyor. En sonunda pes ederek BiTutam sevdasından vazgeçti ve kendini evlere kapattı, derslere yoğunlaştı. BiTutam'la birlikte bizlerden de vazgeçti, doğal olarak bizler de BiTutam'dan vazgeçtik! Vesselam!

 Artık buraların tadı tuzu kalmadı. İyice soğudum Kastamonu'dan, buralardan, okuldan, buranın insanlarından. Sevdiğimiz, saydığımız insanlar bir bir gitmeye başladı! Neyse ki son sene, az kaldı... Biz de gideceğiz elbet buralardan. He bu arada sana da hayatında başarılar Ahmet Bey! Umarım tekrar bir yerlerde karşılaşırız... 🙂